โรงเรียน…ไม่ได้ขาดเพียงโรงอาหาร แต่ขาด “พื้นที่ปลอดภัย” ให้ทุกคนในโรงเรียนได้ใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพ
....ทุกวันของการเปิดเรียน เด็กๆ ควรได้นั่งรับประทานอาหารกลางวันท่ามกลางรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และสภาพแวดล้อมที่สะอาด ปลอดภัย แต่สำหรับนักเรียน ครู และบุคลากรของ โรงเรียนบ้านบางกัน จังหวัดพังงา ความเป็นจริงนั้นแตกต่าง...
โรงเรียนบ้านบางกัน อำเภอเมืองพังงา จังหวัดพังงา เป็นโรงเรียนขนาดกลาง มีนักเรียนจำนวน 136 คน และบุคลากร 14 คน รวมจำนวน 150 คน เปิดสอนตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาลปีที่ 1 ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยก่อตั้งขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2483 เป็นธรรมดาที่อาคารเก่ากว่า 85 ปี จะทรุดโทรมตามกาลเวลา...
คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานโรงเรียนบ้านบางกัน จึงมีมติสั่งห้ามใช้โรงอาหารหลังเดิม เนื่องจากเกรงว่าอาจเกิดอันตรายกับชีวิต นักเรียน ครู และบุคลากรได้ จึงต้องหันมาใช้พื้นที่ข้างอาคารเรียน ป.1 ก และบริเวณใต้ต้นไม้ของโรงเรียน เป็นสถานที่รับประทานอาหารกลางวันแทน
ลองจินตนาการ...หากวันที่ฝนโปรยปราย พายุกระหน่ำหรือวันที่ร้อนที่สุด ทุกคนในโรงเรียนไม่มีแม้แต่โรงอาหารที่ปลอดภัย ...มื้อที่ควรจะเป็นเวลาแห่งความสุข กลับต้องเผชิญกับแสงแดดที่แผดเผา แมลงวันตอมอาหาร หรือความเปียกปอนจากสายฝน
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของอาคารทรุดโทรม แต่นี่คือปัญหาที่กระทบต่อสุขอนามัย ความปลอดภัยโดยตรง ต้องใช้พื้นที่ที่ไม่เหมาะสม เสี่ยงทั้งแสงแดด แมลง ฝุ่นละออง และโรคภัยที่มาพร้อมกับสิ่งแวดล้อมที่ไม่ถูกสุขลักษณะ
วันนี้...เหล่ากาชาดจังหวัดพังงา ได้ร่วมกับโรงเรียนบ้านบางกัน จัดทำ “โครงการซ่อมแซมอาคารโรงอาหารให้แก่นักเรียนโรงเรียนบ้านบางกัน” เพื่อปรับปรุงโรงอาหารให้กลับมาแข็งแรง ปลอดภัย และพร้อมใช้งานอีกครั้ง เพื่อให้ทุกคนในโรงเรียนได้มีพื้นที่รับประทานอาหารที่ถูกสุขอนามัยและปลอดภัย พร้อมส่งเสริมคุณภาพชีวิต เพราะทุกมื้ออาหารที่ปลอดภัย คือรอยยิ้มของนักเรียน ครู และบุคลากร โรงเรียนบ้านบางกัน
งบประมาณ
งานอาคารรวมค่าก่อสร้าง ในการปรับปรุงซ่อมแซมอาคารโรงอาหารโรงเรียนบ้านบางกัน เป็นเงิน 658,261 บาท ค่างานครุภัณฑ์ เป็นเงิน 254,000 บาท รวมเป็นงบประมาณทั้งสิ้น 912,261 บาท
ผลที่คาดว่าจะได้รับ
1. นักเรียน ครู และบุคลากรในโรงเรียนบ้านบางกันมีสุขภาพอนามัยและคุณภาพการใช้ชีวิตที่ดี
2. นักเรียน ครู และบุคลากรในโรงเรียนบ้านบางกันมีความปลอดภัยในชีวิต ทรัพย์สินและลดความเสี่ยงจากอุบัติเหตุจากการชำรุดทรุดโทรมของอาคารโรงอาหาร
3. ภาครัฐ ภาคเอกชน รัฐวิสาหกิจ และประชาชน ได้ร่วมกันพัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับนักเรียน ครู และบุคลากรของโรงเรียนบ้านบางกัน